whānako1
1.
-tia -hia -tanga
[Whiro] mahw, ing, mahp, āhua .
Ka āta tango i tētahi mea mai i te tangata me te kore e kimi whakaaetanga i a ia, ka mutu, kāore koe e whakaaro ana ki te whakahoki atu.
Ki te whakatūria e au he rāhui; ka haere mai tētahi tangata kē noa atu, ka whānako i ngā kai o taua whenua i rāhuitia ake, kāore i haramai ki te tangata nāna te rāhui, kia whakanoatia, koinā te kairāmua ko taua tangata. (NM4 304, Kwm)
Nā tētahi rōia rongonui . . . i whānako te pūtea moni tautiaki a Maata. Kāore i te tino mārama e hia te moni, he wāhi anō rānei o te moni i whakahokia mai. (TTR 3, 79)
{
kaikape , kaiā , keiā , tāhae , whēnako 1 (1
) }
2.
[Whiro] ing .
He tangata whānako.
I kite ia i te whānako nei e haere ana ki te koraha, ka huna i te wati ki raro i ētahi kōhatu. (Hēni HP 220)
Me huna ā tātou mea, kei kitea e ngā whānako o Parahaki. (Wh 1, 4)
{
kaiā , keiā , māhurehure , (ringa kamakama
) , tāhae , tōhē , whēnako 1 (2
) }