whakawahi1
1.
-a -nga -tanga
[Tūmatauenga] mahw, ing, āhua .
Ka pani (i tētahi wāhi o te tangata) ki te hinu, ki te kōkōwai, ki tētahi atu hanga rānei, hei whakatutuki i te tapu, hei whakaihi rānei i te tangata ki tētahi mahi motuhake.
Kua oti ngā turi te whakawahi ki te hinu. (W 474)
Ka whakawahi te kaumātua rā i tana māhunga ki te kōkōwai, kātahi ka tono atu i tana tamaiti, i a Maniapoto, kia ngaua tana tumuaki. (IwiT 23:3)
I te hinganga o Tāwhiao i te Ākuhata o 1894, ka whakawahia a Mahuta hei kīngi tuatoru e te kaihanga kīngi, e Tupu Taingākawa Te Waharoa, i te wā e takoto ana te tūpāpaku o tana pāpā i Taupiri. (TTR 3, 84)
{
kaukau , kautau , koukou 3 , kōrae 1 , pōpō , pōrae , tō 4 }
2.
-a -tia -nga -tanga
[Tūmatauenga] mahw, ing, āhua .
Ka ūkui atu i tētahi mata ki te matū hinuhinu, ki te matū hāpiapia rānei.
He tini ki te whakawahi i ngā waka ki te kōkōwai. (W 474)
pani
2
(2)
