whakapaipai1
1.
-ngia -hia -tia -nga -tanga
[Tūmatauenga] mahw, ing, āhua .
Ka hoatu (i te tauira, i te tae, i te taonga, i te aha atu) ki tētahi mea kia ātaahua ake ai.
Kātahi a Tamainupō ka whakapaipai i a ia; ka whakawahi i a ia ki te kōpuru (he hinu kakara). (IwiT 15:12)
Kāore ahau e mōhio i riro rā i a wai ana taonga whakapaipai. (PH 6, 11)
Ngā whakapaipai o aua hōiho nei auahi ana, puta atu hoki ki ngā tāngata. (Pi 57, wh4)
{
nakonako , rākai , rākei , tātai 1 (3
) , whakanakonako , whakaniko , whakanikoniko , whakarākai , whakarākei , whakarāwai , whakatau 1 (6
) , ātanga 2 }
2.
[Tāne] ing .
Tētahi hanga hei whakaātaahua i tētahi mea, i tētahi wāhi, ka noho hei kai mā te karu, mā te ngākau.
Makā iho te kōtuku, te huia hei whakapaipai mōna. (N 116)
Wehi mai ana te tangata te haere atu ki roto, i ngā whakapaipai o roto, ngā whakapaipai a te Pākehā, ngā whakapaipai a te Māori, te whāriki whakairo. (PH 6, 11)
